Jak wychować dziecko na dobrego człowieka?

Przez cały proces wychowania dziecka zastanawiamy się nad tym, co zrobić, aby wyrosło na mądrego, zaradnego człowieka. Myślimy przede wszystkim o tym, aby dziecko było szczęśliwe i często zastanawiamy się nad tym, czy nie popełniamy błędów. Niestety, gdy sami zastanawiamy się nad naszym zachowaniem, niejednokrotnie dochodzimy do wniosku, że jest ono obarczone błędami. Nie jesteśmy z siebie dumni podnosząc głos, a jedyny mocny argument, który działa na nas uspokajająco, wiąże się z przeświadczeniem, że wszystko, co robimy, robimy dla jego dobra. Czy jednak jest tak na pewno?

Jak wychować dziecko – wyeliminuj strach

Zastanawiając się nad tym, jak wychować dziecko, musimy pamiętać o tym, że dobrzy ludzie nie kształtują się w następstwie krzyku. Pokusa zastosowania akurat tego środka nie dziwi, jeśli jednak liczymy na mądre wychowanie dziecka, musimy uświadomić sobie, że w krzyku nie ma niczego właściwego. Rzeczywiście, początkowo można odnieść wrażenie, że jest to jedyna naprawdę działająca metoda wychowawcza. Jeśli jednak zaczynamy zastanawiać się nad tym, co wpływa na jej skuteczność, szybko uświadamiamy sobie, że są to mechanizmy, które nie dają nam powodów do domu.

Proces wychowywania dziecka z wykorzystaniem krzyku sprawia przede wszystkim, że dzieci przestają zwracać rzeczywistą uwagę na to, czy i w jaki sposób to, jak się zachowują, wpływa na ludzi. Koncentrują się przede wszystkim na tym, czy określone działania będą miały wpływ na nich. Jeśli więc zależy nam na tym, aby nasze dzieci w dorosłym życiu okazały się dobrymi ludźmi, z pewnością szybko zorientujemy się, że osiągnięcie tego celu nie jest możliwe z wykorzystaniem takich środków. Zastraszane dzieci stają się osobami, które są dobre jedynie wtedy, gdy same odnoszą korzyści z tego tytułu.

Mądre wychowanie dziecka bazujące na wyborze

Brak podnoszenia głosu nie jest jedynym rozwiązaniem, jakie powinniśmy zastosować zastanawiając się nad tym, jak wychować dziecko. Warto pamiętać również o tym, że bardzo mały człowiek również może podejmować decyzje. Naukowcy nie mają wątpliwości, co do tego, że nawet malutkie dzieci są w stanie okazywać innym życzliwość. Co więcej, mając niewiele ponad rok wykazują się tendencją do tego, aby pomagać ludziom znajdującym się w potrzebie. Chętnie pomagają też sobie wzajemnie. Czasem jedynym wysiłkiem, jaki powinien podjąć dorosły jest więc zaufanie im.

W tym kontekście pytanie o to, do kiedy wychowuje się dziecko nie jest tak ważne jak to, od kiedy wprowadzić wychowanie oparte nie na nakazie, ale na wyborze. Okazuje się, że im szybciej zdecydujemy się na taki krok, tym większa będzie nasza szansa na to, że przyniesie on spodziewane rezultaty. Starajmy się więc nie przypominać maluchowi o konieczności bycia dobrym. To leży w jego naturze.

Proces wychowania w szacunku do emocji

Mądre wychowywanie dziecka powinno obejmować naukę kontroli nad emocjami. O tym, że nie jest to proste, nikomu chyba nie trzeba przypominać. Często mamy do czynienia z problemem, który spędza sen z powiek również osobom dorosłym. Warto więc zastanowić się nad tym, czy nie uczyć się tego razem z maluchem. Jak to robić? Kluczem do sukcesu wydaje się najpierw umiejętność nazywania emocji, a następnie – rozumienia, z czego wynikają i jakie są ich źródła. Okazuje się, że osoby, które nie wiedzą, czy są właśnie złe, czy raczej rozżalone, mają więcej trudności z panowaniem nad emocjami. Zadanie, jakie staje przed rodzicami nie jest proste, warto jednak poświęcić mu maksimum uwagi.

Ważne pytanie o to, do kiedy wychowuje się dziecko

Ostatnim, ale wcale nie najmniej istotnym problemem, jaki zasługuje na poruszenie jest ten, który odnosi się do tego, do kiedy wychowuje się dziecko. Czy maluch idący do szkoły podstawowej jest już ukształtowany? A może wychowanie to proces, który nigdy się nie kończy? Psychologowie coraz częściej skłaniają się ku drugiej z tez czyniąc jednak pewne zastrzeżenia.

Zwracają uwagę przede wszystkim na to, że proces wychowywania nie jest jednokierunkowy. My wychowujemy dzieci, jednak i one mają prawo do tego, aby zwracać uwagę na niekonsekwencje, jakie dostrzegają w typowym dla nas zachowaniu. Ich uwagi nie są wyrazem braku szacunku dla starszych. Przeciwnie, są jedną z cenniejszych form jego okazywania. Jeśli chcemy wychować dziecko na dobrego człowieka, sami również musimy zachowywać się tak, aby ten opis do nas podobał. Otwartość na dziecko i gotowość do brania pod uwagę wszystkiego tego, co ono nam mówi, jest dowodem szacunku do niego.