Trudy wychowania dziecka – jak być dobrym rodzicem?

Już w czasie oczekiwania przyjścia dziecka na świat staramy się przygotowywać na trudy rodzicielstwa. Często możemy przecież usłyszeć, że dziecka nie wychowa ani przedszkole i szkoła, ani kolejne podręczniki. Będziemy musieli zrobić to sami, a przecież nikt nas do tej pory tego nie nauczył. Czy uda się nam to zrobić bez popełniania błędów? Oczywiście, że nie! Czy jednak możemy nauczyć się tego, jak być dobrym rodzicem? Nie tylko mamy na to szansę, ale również może być to łatwiejsze niż początkowo sądziliśmy.

Złe wychowanie dziecka – tych błędów unikaj

Jeszcze zanim zaczniemy zastanawiać się nad tym, jak być dobrym dla dziecka, powinniśmy uświadomić sobie, że wychowanie młodego człowieka to wiele pułapek. Bardzo często błędnymi praktykami są te, które sprawiają wrażenie skutecznych i przemyślanych. Jak więc postępować, jeśli nie chce się dopuścić do tego, aby nasze wysiłki przyniosły złe wychowanie dziecka?

• Nie opieraj wychowania na karach i nagrodach. To się nie sprawdza.
• Nie wymagaj od dziecka wdzięczności. To nie jest jego zadanie.
• Nie rezygnuj z siebie. Wiele osób świadomie potęguje trudy rodzicielstwa rezygnując z hobby, spotkań z przyjaciółmi oraz z własnych drobnych przyjemności. To rodzi frustrację.
• Nie myl dziecka z partnerem. Dla dziecka jesteś autorytetem, wzorem do naśladowania, ale również sprawiedliwym sędziom, który nie zawsze sięga po najwyższy wymiar kary.

Jak być dobrym rodzicem – zacznij od siebie

Nie uda nam się odpowiedzieć na pytanie o to, jak być dobrym dla dziecka tak długo, jak nie nauczymy się, jak być dobrym dla samych siebie. Wiele osób trwa w przekonaniu, że macierzyństwo i ojcostwo zmienia wszystko. Rzeczywiście, po przyjściu na świat dziecka należy wiele kwestii zdefiniować na nowo. Jeśli jednak naszą pierwszą decyzją będzie rezygnacja z siebie i poświęcanie się, możemy być niemal pewni, że poniesiemy wychowawczą porażkę.

Jak to możliwe, skoro motywem takich działań nie jest złe wychowanie dziecka, ale właśnie potrzeba okazania się dla niego dobrym rodzicem? Aby to zrozumieć warto uświadomić sobie, że dziecko uczy się przez obserwację. Żadna metoda wychowawcza nie jest skuteczna, jeśli dziecko nie dostrzega, że i rodzice stosują się do jej zasad. Już kilkuletnie dzieci nie mają większego problemu z wyłapywaniem tego rodzaju nieścisłości, a im są one starsze, tym częściej i szybciej zauważają niekonsekwencję będącą znakiem rozpoznawczym ich rodziców.

Trudy rodzicielstwa – czy jest się czego bać?

Wiedząc, czego powinniśmy się wystrzegać, możemy zacząć poszukiwać odpowiedzi na pytanie o to, czy jako rodzice mamy powody do tego, aby obawiać się procesu wychowania naszych pociech. Nietrudno się domyślić, że najbardziej trafną odpowiedzią jest ta, która jest i twierdząca, i przecząca. Zastanawiając się nad tym, jak być dobrym dla dziecka z pewnością będziemy popełniać błędy. Co ważne, z pewnością zdarzą się nam one przynajmniej jeden raz. Nie oznacza to jednak, że jesteśmy skazani na niepowodzenie. Jeśli będziemy stosować się do kilku prostych wskazówek może się okazać, że rodzicielstwo zmieni nasze życie na lepsze.

Jak być dobrym dla dziecka?

Od czego zacząć poszukując odpowiedzi na pytanie o to, jak być dobrym rodzicem? Z pewnością od kilku porad, jakie mają dla nas osoby, które wychowując dzieci nie zniechęciły się do tego zadania. Nie ma jednej skutecznej recepty na szczęśliwe rodzicielstwo, warto jednak zacząć od tego, jak ważne jest okazywanie miłości i czułości. Gdy dziecko dopiero przyszło na świat, przeważnie nie mamy z tym problemu. Nie ma jednak żadnych przeciwwskazań do tego, aby zachowywać się podobnie wtedy, gdy dziecko jest już prawie dorosłe. Nic nie działa tak kojąco na trudy rodzicielstwa jak bliskość.

Warto też pamiętać o tym, że dziecko to człowiek taki sam, jak my, a tym samym – ktoś, kto zasługuje na szacunek. Nie należy upokarzać go publicznie, obrażać i obgadywać nawet, jeśli wydaje się nam, że wszystko to robimy dla jego dobra. Należy podkreślić z mocą, że takie zachowanie nie ma nic wspólnego z dobrem dziecka, a tym samym należy się go wystrzegać. Dziecko zasługuje też na to, aby go słuchano. Jego zdanie jest naprawdę ważne.

Tak samo ważne, jak okazywanie szacunku, jest znajdowanie czasu dla dziecka. Może się wydawać, że nie jest to proste, bo nasz harmonogram jest coraz bardziej napięty. Warto jednak pamiętać, że odrobina wysiłku w tym zakresie jeszcze nikomu nie zaszkodziła. Dziecko zasługuje na to, aby być w centrum zainteresowania. Poświęcając mu czas szybko przekonamy się zresztą, że i nam dostarcza to przyjemność. Trudno przecież o źródło większego relaksu i zadowolenia.