Na czym polega wychowanie dziecka?

Bez względu na to, czy nasze dziecko jest już na świecie, czy też dopiero przygotowujemy się na jego powitanie, kwestie związane z jego wychowaniem muszą zaprzątać nam umysł. Pojawia się pytanie o to, na czym polega ten proces. Często towarzyszy mu też analiza różnych modeli. Metody wychowawcze przykłady których możemy znaleźć w sieci są analizowane. Wiele z nich rozkłada się też na czynniki pierwsze, aby lepiej je zrozumieć. Warto przyjrzeć się więc bliżej temu zagadnieniu.

Sposoby wychowania dzieci w teorii i w praktyce

Jeszcze zanim zaczniemy zastanawiać się nad tym, które sposoby wychowania dzieci są mniej, a które bardziej skuteczne, powinniśmy poszukać odpowiedzi na pytanie o to, czym właściwie jest wychowanie. Pojęcie to zostało zdefiniowane na wiele sposobów i dziś trudno jest odpowiedzieć na pytanie o to, którą z definicji można uznać za mniej, a którą za bardziej trafioną. Warto jednak zwrócić uwagę na to, że wychowanie najczęściej opisuje się jako specyficzny sposób postępowania opiekunów w stosunku do ich dzieci. Jego celem jest wywołanie u najmłodszych odpowiednich postaw. Celem każdej metody wychowawczej jest zresztą wyrobienie określonych nawyków. Powinny być one na tyle zakorzenione w świadomości dziecka, aby maluch nie miał wątpliwości, że mają kluczowe znaczenie dla jego przyszłego rozwoju.

Analizując metody wychowawcze przykłady warto mieć też na uwadze dalekosiężne skutki wychowania. Te ma przecież wpływ na wiele kwestii. Kształtuje emocje, postawy społeczne, wartości moralne oraz wpływa na kwestie kulturowe. Ma też wpływ na inteligencję dziecka, w tym zwłaszcza na jego inteligencję emocjonalną. Bez względu więc na tym, jakie systemy wychowania dzieci wydają się nam najbardziej właściwe, musimy pamiętać o tym, że wychowanie bazuje na systematyczności i konsekwencji. Nie można w jednym tygodniu sprawdzać, jak wyglądają tak zwane stare metody wychowawcze, aby w kolejnym testować rodzicielstwo bliskości. Takie podejście jest prostą drogą do wyrządzenia dziecku ogromnej krzywdy.

Stare metody wychowawcze – czy należy ich unikać?

Kiedyś to dzieci były wychowane! Chodziły jak w zegarku, szanowały rodziców i zawsze mówiły „dzień dobry” na klatce schodowej. Chyba każdy z nas spotkał się choć raz z osobą szczerze ubolewającą nad tym, że dziś dzieci są wychowywane inaczej niż kiedyś. Czy jednak pochwalanie wychowania dzieci w oparciu o krzyk, nieustanne wytykanie błędów i manipulacje ma sens? Nawet, jeśli nie uważamy, że stare metody wychowawcze bazowały na narzucaniu dzieciom swojej woli (albo jesteśmy przekonani, że robiły to tylko dla ich dobra), powinniśmy uświadomić sobie, że takie podejście do najmłodszych i ich potrzeb było szalenie ryzykowne.

Za negatywne skutki starych metod wychowawczych uważa się dziś:

• odzieranie dzieci z godności,
• odbieranie im szans na harmonijny rozwój,
• zabijanie w dzieciach indywidualizmu,
• pozbawianie ich motywacji,
• podważanie wiary w siebie,
• naukę uległości i konformizmu.

Metody wychowawcze przykłady

Wiedząc już, jak ważne jest wychowanie dziecka i jak duże znaczenie może mieć to, na jakie sposoby wychowania dzieci sami postawimy, możemy przyjrzeć się co najmniej kilku metodom, które są dziś postrzegane jako szczególnie interesujące i wartościowe.

Jedną z pierwszych, na jakie warto zwrócić uwagę jest tak zwane modelowanie. Nazwa może budzić pewien niepokój, mamy jednak do czynienia z dość nieskomplikowanym sposobem wychowywania dzieci. Zakłada on, że maluchy nie nauczą się niczego, jeśli rodzice będą postępować niezgodnie z tym, czego oczekują od swoich potrzeb. Modelowanie wykorzystuje więc entuzjazm, z jakim maluchy naśladują osoby dorosłe.

Osoby, które ciągle uważają, że stare metody wychowawcze nie były takie złe, często sięgają po jedną z ich zmodyfikowanych form. Właśnie na takie miano zasługuje metoda opisywana jako metoda nagród i kar. Zakłada ona, że każde działanie ma swoje konsekwencje. Jeśli więc dzieci postępują słusznie, mogą oczekiwać, że będą docenione. Jeśli jednak popełniają błędy – błędy te nie mogą pozostać bez odpowiedzi. Niestety, metoda ta często uczy interesowności i wyrachowania.

Warto wspomnieć także o metodzie perswazji. Ta jest znana ze swojej skuteczności, wymaga jednak sporej cierpliwości od rodziców, bo opiera się na założeniu, że dzieci mają prawo wiedzieć, dlaczego stawiane są przed nimi określone oczekiwania. Bazuje na założeniu, że przestrzeganie nakazów i zakazów jest bardzo proste, gdy wie się, z czego wynikają ewentualne ograniczenia. Samo tłumaczenie jest tym skuteczniejsze, im częściej odwołuje się do przykładów. Dziecko ma wtedy świadomość tego, jak wiązać ze sobą grupy zachowań.