Rola i wpływ matki na rozwój dziecka

Prawidłowy rozwój dziecka i kształtowanie się skutecznie działających mechanizmów ochronnych jest możliwe tylko przy dobrej adaptacji do środowiska społecznego. Izolacja od rodziców i rodzeństwa utrudnia ukształtowanie uczucia miłości, prowadzi do pojawienia się lęku i agresywności oraz staje się przeszkodą w socjalizacji. Kluczową rolę w wychowaniu dziecka sprawuje zaś jego matka.

Kim dla człowieka jest matka i jak jest jej znaczenie?

Dziecko po narodzinach jest niesamodzielne. To, kim dla człowieka jest matka, wynika z zdolności przeżycia. W pierwszych miesiącach i latach życia, rodzice są warunkiem do przetrwania. To dlatego natura wyposażyła matki w tak silny instynkt macierzyński.

W późniejszych latach to, kim dla człowieka jest matka, ma znaczenie w kontekście socjalizacji. Matka kształtuje przyszłą osobowość dziecka, zdolną do radzenia sobie ze zmianami w środowisku i stresem. W tym przypadku fundamentalną rolę odgrywa przywiązanie lub uczucie miłości, które powstaje między niemowlęciem a jego matką. Ukształtowana więź emocjonalna między matką a dzieckiem zachęca je do szukania ochrony u rodzica w przypadku jakichkolwiek przejawów zagrożenia, do opanowania pod jej kierunkiem wszystkich niezbędnych umiejętności, bez których nie rozwinie się w nim poczucie bezpieczeństwa i pewności siebie. Proces rozwoju przywiązania opiera się na szeregu wrodzonych zdolności, z którymi dziecko już się rodzi. Od urodzenia stara się nawiązać kontakt z osobą, której twarz dostrzega. W ciągu pierwszych 6 miesięcy nawiązuje się kontakt wzrokowy między matką a dzieckiem. To znacznie ułatwia interakcję.

Silna rola matki w życiu dziecka – warunkiem jego zdrowia psychicznego

Łatwo jest rozpoznać zdrowy związek między matką a dzieckiem:

• Silna rola matki w życiu dziecka prowadzi do pomyślnego rozwoju fizycznego, poznawczego i emocjonalnego malucha.

• Pozytywna relacja matka-dziecko, uczy zaufania.

• Wzajemność i synchronia relacji „matka – dziecko” to główny element pozytywnego charakteru przywiązania między nimi.

• Silna rola matki w życiu dziecka jest widoczna, kiedy dziecko szuka mamy i utrzymuje kontakt wzrokowy.

• Dziecko stara się naśladować ton głosu matki.

• Jest uśmiechnięte.

• Przybiera kształt ciała matki, wydaje się zrelaksowane.

Wpływ matki na rozwój dziecka na etapie socjalizacji

Wpływ matki na życie i kształtowanie się dziecka jest olbrzymi. Od momentu poczęcia kształtowanie się osobowości rozpoczyna się w relacji z matką. Interakcja dziecka i matki w czasie ciąży jest naukowo udowodnionym faktem. Dziecko słyszy głos swojej mamy i rozpoznaje go, odczuwa emocje, których ona doświadcza. Wpływ matki na rozwój dziecka później tylko się nasila.

Potrzeba dziecka do budowania relacji z matką, bycia akceptowanym i kochanym, jest fundamentalna dla jego rozwoju. Jeśli matka z jakiegoś powodu nie jest w stanie zbudować bliskich, ciepłych emocjonalnie relacji z dzieckiem, pozostawia to ślad w jego osobowości. Skutek jest zawsze podobny - dziecko, które nie otrzymało od matki akceptacji, miłości, czułości i jej obecności w swoim życiu, nie potrafi budować głębokich więzi emocjonalnych w dorosłym życiu z ludźmi.

Wpływ matki na rozwój dziecka może być jednak zarówno pozytywny jak negatywny. Matki często popełniają błędy w wychowaniu swoich dzieci, nie dlatego, że nie chcą się nimi opiekować, ale dlatego, że nie mają wystarczających informacji. Dlatego każda mama powinna przeczytać jak najwięcej o rozwoju, formacji i potrzebach dziecka. Aby nauczyć się to czuć i rozumieć. Zrozumieć ich potrzeby i reagować na nie w odpowiednim czasie.

Jaka może być relacja matki z dzieckiem?

Zdarza się, że matka dosłownie przytłacza dziecko swoją hiperopieką. To może wytworzyć w dziecku uzależnienie od obsesyjnej opieki. Zdrowa relacja matki z dzieckiem w sensie emocjonalnymi i fizycznymi jest bardzo ważna. Jeśli z kolei zbyt oschle wychowujesz dziecko, te będzie unikać bliskich związków. Jeśli nie dasz dziecku emocjonalnego ciepła i czułości, w takim przypadku nie nauczy się ono budować głębokich, opartych na zaufaniu relacji. Dlatego ważne jest, aby nauczyć się rozumieć i zaspokajać jego prawdziwe potrzeby.

Relacja matki z dzieckiem jest nieustanna. Ukształtowany, zdrowy związek emocjonalny z mamą buduje pewność siebie, głębokie poczucie bezpieczeństwa. Jeśli dorosły żyje w ciągłym poczuciu niepokoju, zwątpienia, niepewności i nie wie, jak ufać ludziom, jest wysoce prawdopodobne, że nie rozwinął zdrowej emocjonalnej bliskości z matką w niemowlęctwie. Również ważną potrzebą każdego dziecka jest poczucie przynależności. Kiedy dziecko czuje się potrzebne i znaczące dla matki, tworzy się poczucie przynależności.

Jeśli człowiek czuje się samotny, niekochany, niepotrzebny i pusty, konieczne jest przepracowanie traum z dzieciństwa. Nie pomoże wmawianie sobie, że wszystko jest w porządku, dużo czytania, słuchania dobrych słów od innych, ale dopóki człowiek nie przepracuje dzieciństwa z psychologiem, poczucie osamotnienia jest trwałe.